Narodziny Matki - poród prosto z serca.

   Ciąża i poród to początkowe etapy, trwającego całe życie procesu macierzyństwa, jest to również intensywny czas przejścia: już od pierwszych chwil ciąży kobieta mus rozszerzyć poczucie swojej tożsamości tak, by włączyć w nią swoje dziecko, jako nową część siebie. 

Jednocześnie kobieta musi uznać dziecko jako odrębną istotę, która w niedalekim czasie, będąc już poza jej ciałem, charakteryzować się będzie swoją indywidualnością. 

   Narodziny Matki, a tym samym jej nowa tożsamość, przebiegają w etapach. 

Pierwszym i najważniejszym z nich jest podzielenie się własnym ciałem. 

Od momentu, kiedy matka dowiaduje się, że pod jej sercem rośnie mały człowiek, musi nie tylko fizycznie zrobić mu miejsce, ale przede wszystkim psychicznie. Od tej chwili bowiem, każda emocja, każda czynność, każdy ruch i każda myśl - będą wspólne. Kobieta od teraz wie, że dzieli wszystko z inną istotą, ale jednocześnie musi zaakceptować fakt, że ten nowy "lokator" jest odrębną jednostką, która w niektórych sytuacjach pozostaje poza jej kontrolą.

Akceptacja tego stanu jest pierwszym krokiem do narodzin kobiety jako matki. Jednocześnie bywa najtrudniejszym i często zależna jest od tego, czy dziecko było przez kobietę chciane.

   Kolejny, drugi etap to zaakceptowanie ciąży. 

Od teraz kobieta ulega różnym emocjom, poznaje nowe możliwości swojego ciała i podejmuje ogromny trud pracy, aby o ciążę dbać i ją utrzymać. To pierwsze zetknięcie się z prawdziwą odpowiedzialnością bycia Matką.

   Po zaakceptowaniu ciąży, kobieta przechodzi w kolejny etap własnych narodzin jako matki, jakim jest konstruowanie dziecka. 

Od tej chwili matka zaczyna wyobrażać sobie dziecko.
Maluje w myślach jego obraz, wyobraża sobie jak będzie wyglądać, jaki będzie miało głos, jakie włoski, widzi w myślach malutkie rączki i bose stópki. Matka na tym etapie, zaczyna widzieć w myślach dziecko w realnym świecie, podczas zabaw, snu, planuje wspólne zajęcia, dopasowując te obrazy do tego, co sama lubi robić. Dziecko na tym etapie często w myślach spędza z nią czas, cudownie się bawiąc. Jest tam również przestrzeń na pierwszą bliskość, Matka tuli i całuje w myślach nowo narodzone maleństwo, często wyobrażając sobie również jego piękny zapach. 

Po tych zmianach na poziomie umysłu i ducha, przychodzą zmiany na poziomie ciała, czyli te fizyczne. Kolejnym bowiem etapem są fizyczne narodziny Matki, czyli poród.

To w trakcie porodu właśnie fizycznie rodzi się nowa, wyczekana istota, ale i Matka zmienia się już na zawsze. To właśnie od tej chwili fizycznie z kobiety zmienia się w Matkę.

Po narodzinach, w kolejnym etapie ujawnia się najbardziej pierwotna potrzeba, czyli sprawdzenie czy dziecko żyje. 

Matka podświadomie i intuicyjnie czeka na najważniejszy pierwszy krzyk. To właśnie w momencie kiedy dziecko podejmuje ten wielki wysiłek, Matka wie - że ono urodziło się żywe.

Żywe dziecko, to dla matki największe szczęście, ale dopełnieniem, a zarazem kolejnym ważnym etapem po narodzinach, jest upewnienie się, że dziecko jest zdrowe. 

W tym celu Matka sprawdza wygląd fizyczny, liczy rączki, sprawdza ilość paluszków, ogląda dziecko, sprawdza, czy wszystko "ma na miejscu".

To bardzo ważny etap - bowiem daje kobiecie odczuć ogromną ulgę, podświadomie czekała przez cały okres ciąży na tę właśnie chwilę. 

Pewność, ze dziecko jest zdrowe, otwiera przed kobietą najważniejsze drzwi....drzwi do odpoczynku, w końcu Matka może odetchnąć z i pozwolić sobie na moment wytchnienia. 

   Kiedy już przyjdzie Matce zaczerpnąć odpoczynku po porodzie, następuje kolejny etap narodzin kobiety jako Matki, od tego momentu, upewnia się, że dziecko należy do niej.

Matka na tym etapie doszukuje się podobieństwa dziecka do siebie, ojca, rodzeństwa i dziadków. Każde takie odnalezione podobieństwo przybliża ją do dziecka, zacieśnia więź i wzmaga odczucia miłości. 

   Ostatnim etapem, jest budowanie relacji z dzieckiem.

Ten etap nigdy się nie kończy, te relacje będzie budowała przez wszystkie kolejne dni swojego życia, włączając stopniowo innych członków rodziny, w tym ostatecznie dziecko. To moment kiedy Matka uświadamia sobie, że dziecko ją zna, że jej potrzebuje, że są nierozłączni. 

To na tym etapie Matka zaczyna odczuwać jeszcze większą miłość i wdzięczność, że ma dziecko przy sobie. Głębokie spojrzenia dziecka w jej oczy, spokojny sen w jej ramionach, wspólne karmienie, daje Matce poczucie, że jest potrzebna i że dziecko ją kocha. <3 

With Love

Agnieszka Dróżdż

https://www.facebook.com/agnieszka.drozdz.7186

https://www.facebook.com/fotografia.porodowa/

https://www.facebook.com/fotografia.porodowa/